یه مسابقه داره برگزار میشه تو نی نی وبلاگ که البته بهتر بگم داره میچرخه
به این عنوان که "انگیزتون رو از ساخت وبلاگ واسه دیگران شرح بدید"
مسابقه جالبیه من معمول تو مسابقات کمتر شرکت میکنم
اما چون شیرین جون من دعوت کرده حسابش فرق میکنه…
انگیزه که مثنوی هفتاد من کاغذ ِ اما اگه بخوام عمده ترینش بگم:
علاقه خودم به نوشتم بود (با اینکه استعدادی ندارم) نوشتن من ُ
آروم میکنه ، در طول نوشتن میتونم به راه حل هم فکر کنم به تغییر دادن
شرایط ، در واقع این امکان به من میده که بتونم مثل یه شخص سوم به موضوع نگاه کنم ،
قضاوت کنم و درک بهتری از شرایط داشته باشم و این موفقیت بزرگیه ..
دلیل دوم علاقم به کسرا بود، به ثبت لحظه لحظه های زندگیش،
بزرگ شدنش ، تغییرات مثبت و منفیش در طول زندگی با من…
و اینکه من کجا و چطور کنارش بودم.
و دلیل سوم که در واقع من و به ادامه دلگرم میکرد آشنایی با عزیزانی بود
که تجربیات مشترک و دنیای مشترکی با هم داشتیم ، این دلیل من ُ
در ادامه دادن زندگی هم خیلی کمک میکنه…
و اما این مسابقه یه شرط داره ، دعوت کردن سه تا از دوستای عزیز به این مسابقه است:
امیر علی عزیزم ومامان دوست داشتنیش نسترن جون
پرهام جون و مامان عزیزش فریده خانم
مامان متین و کسرای عزیز
واسه همه آرزوی موفقیت میکنم
