سال 2020 با تمام اتفاقات عجیبش تموم شد سالی شد که تا همیشه تو ذهن هممون میمونه
سالی که تلخ شروع شد و تلختر تموم
گرچه اثراتش طولانی مدت تو زندگی تک تک آدمها به نوعی میمونه اما خوشحالم که تموم شد
. برخلاف هر سال که ژانویه می اومدیم ایران ، امسال نشد که بشه .از این بابت خوشحالم
. چون با تمام دلتنگی که واسه خانواده هامون داریم اما دیگه چیزی به اسم وطن نمونده
با دوستامون بودیم امسال، خوش گدشت کسرا که از هدیه هاش خوشحال بود
از اتفاقات اینجا اگه بخوام بگم ، کم و بیش همه چی به رواله قبله . به خاطر پاندمی
یه سری محدودیت های کوچیک هست اما بیشتر مسئولیت شخصیه . یعنی خودمون باید مواظب باشیم
.هیچ اجبار یا فشاری نیست. بنابراین زندگی آروم در جریانه
فسقلی امسال عینکی شده البته با کلی آه و گریه که دیگه نمیتونم فضانورد شم
. آرزوهام بر باد رفت ، من چقدر بدبختم و از این داستان ها
اما وقتی زد به چشمش و دید چقدر بهتر میبینه ، دیگه حالا مگه در می آره
باشد که با دل خوش بپوشد
یکی دوبار تا حالا پیش اومده واسش چند تا از پست های اینجا رو خوندم، یعنی از خاطراتش از
زمانیکه راه افتاده یا مثلا شروع به حرف زدن کرده خیلی خوشش میاد.تجربه جالبیه
امیدوارم زندگیش توام با خوبی و سلامتی باشه
روز و روزگارتون خوش که همراه ما هستین
