بزرگترین اکتشاف برای من این بود که فهمیدم
فرزندم یک مهمان است در خانه ام و روزی از خانه ام می رود.
روزها با سرعت عجیبی میگذرد و او به زودی از من جدا میشود…
به خودم گفتم:
کدام مهمتر است؟
نظم خانه یا اینکه فرزندم به خوبی از من یاد کند؟
کدام مهمتر است؟
خانه یا اخلاق و روحیه و حسن تربیت فرزندم؟
چون دانستم که او مهمان خانه من است باعث شد اولویتم را تغییر دهم،
بعد از این مهمترین چیز نزد من آرامش خاطر من و اوست….
شروع کردم به پیاده کردن نقشه ام، و طبعا مجموعه کمی از قوانین مهم را
انتخاب کردم و خود را ملزم به اجرای آنها دانستم و مابقی چیزها را
بدون هیچ قید و شرطی رها کردم.
از عصبی شدن و داد و فریاد زدن کم کردم و به آرامش رسیدم..
از وسواس هایم گذشتم و به خانه ای راضی شدم که مقداری بهم ریخته
و نامنظم است و کمی شلختگی در آن به چشم می خورد …..
اما………
فرزندی را تحویل گرفتم که آرامش دارد و از من وخشم هایم نمی نالد
و رابطه ای قوی و زیبا بین ما حاکم گشته است…..
چون می دانم……
او مهمان زودگذر خانه من است.
کودک عزیزم ،
امیدوارم مهمانی خانه من زیباترین مهمانی زندگیت باشد1
——————————————-
1- http://h-karimi.ir/