سیام پارک مقصد بعدی ما بود که اگه اشتباه نکنم سوم نوامبر اونجا بودیم
پارک آبی خیلی خیلی بزرگ و قشنگی بود!
در نوع خود یکی از بهترین ها در دنیاست!
که البته این پسر کوچولوی ما میترسید بر ِ و از سرسره هاش بیاد پایین
و معمولا من یا بابایی باهاش میرفتتیم.
پارک پربود از انواع اقسام سرسره ها با طراحی های مختلف و تجربیات جدید
چون کسرا نمیتونست سوار هیچکدوم بشه مجبور بودیم تک تک بریم،
ینی اول من میرفتم بعد بابایی
و جالب اینجا بود اول از همه ندونسته من بیچاره رفتم
از خطرناکترین و ترسناکترین سرسره اومدم پایین !!!!
تا چند لحظه بدنم میلرزید اما از یادآوریش ناخودآگاه خندم میگرفت!
این آخر ِ همون سرسره است، رسما شتاب جی رو آدم توش احساس میکرد!
وااای یادم میاد به خودم میگم دختر تو چجوری رفتی!
تکو تنها….
این محوطه بازی هم واسه بچه ها بود هم بزرگترا، چرا؟
اون کله میمونی که اون بالا میبینید،هر بیست دقیقه ای یه بار پر میشد و زنگ میزند.
ما دیدیم یه جماعتی یهو ریختن زیرش که آب بریزه رو کله شون!!!
الله اکبر از دست مردم…
بچه ما هم از تمام این عظمت فقط به بازی با این آبپاش کوچولو ها رضایت داده بود
البته آخرش با بابایی تا اون بالاهاش رفت…
یه قسمت خیلی باحال و رویایی هم درست کرده بودن که موج مصنوعی تولید میکرد
واسه قدم زدن عالی بود.
کسایی که میخواستن تو آب راه برن یا بخوابن می اومدن اینجا
چون عمقش خیلی کم بود .
یه جورایی اقیانوس رو شبیه سازی کرده بودن با عمق کم!
تا حالا شنیدید یه نفر بره جزایر قناری حاجی بشه!!!!
حالا ببینید…
این سرسره از اون وحشتناکای روزگار بود، هم ارتفاعش زیاد بود هم شیبش!
ینی رسما سقوط آزاد بود!
هر چی با خودمون گفتیم بریم ! ممکنه دیگه به این زودیا نیایم اینجا ،نشد که بشه!!!!!
فقط به نگاه کردن رضایت دادیم!
روز خوبی بود،کسرا که حسابی خسته شده بود!
نمیدونم واسه آب و هواش بود یا فعالیتمون زیاد بود زمان خوابمون دو برابر سوئد شده بود!
خودمون دیگه داشتیم کلافه میشدیم از هر طرف ولمون میکردن خواب بودیم!
حالا من و کسرا بیشتر بابایی کمتر…
سیام پارک واقعا جای قشنگی بود اگه گذرتون اوفتاد به تنریف این پارک رو از دست ندید.
نمیدونم با چه زبونی ازت تشکر کنم، خدایا ممنون
