اوضاع کسرا این روزا وقتی بابایی باشه بدک نیست اما از صبحی که بیدار شه،
ببینه بابایی رفته دانشگاه!! اوه اوه اوه یه نیم ساعتی پشت سرش غر و نق و گریه میکنه
و بعدبا هزار ترفند و خواهش و گاها رشوه آروم میگیره و میره سراغ کارش
اما اهم کارای کسرا …
یادگرفته پیچهای طبلشُ باز کنه !
گاهی به این مشغوله
گاهی به بازی های سالم ، مثل پر کردن مکعب…
گاهی هم باهم میریم کنار دریاچه(البته اینجا با باباش رفته)
اشتباه نکنید ! همیشه اینقدر ساکت و آروم و بی خطر نیست.
مثلا اینجا که داره واسه خودش ماهی میگیره و آب بازی میکنه.
شن بازی هم دوست داره که با لودرش میره تو پارک و بازی میکنه.
چند روز پیش بردمش این مهد دیوار به دیوار خونه مون که خصوصیه ببینم ثبت نامش میکنن
آخه شنیده بودم این مهدا قانون بالای سه سالُ ندارن .
رفتیم تو ،خوش و خرم کتشُ درآورده ،بهمون گفتن باید با یه خانمی که اتفاقا اینجا هم
نیست تلفنی صحبت کنیم.
به کسرا میگم بپوش بریم ، گریه که چرا نمیذاری من بمونم مهد!!!
میگم مامانم باید ثبت نامت کنم میگه نه ! من الان میخوام برم.
به زور آوردمش بیرون ،اینقدر اذیت کرد اونروز که داشتم گریه میشدم.
تمام اتفاقات دست به دست هم میده تا این وروجک فک کنه
هر چی که دوست داره رو من مخصوصا ازش میگیرم!!!
والا، مادرم ، به دین ،به آیین، منم دلم میخواد تو خوشحال باشی اما همیشه شرایط به نفع ما نیست
من بی تقصیرم به خدا!
از اونروز به بعد حتی یک کلمه هم در مورد مهد صحبت نمیکنه باور کنید دیگه نمیره !
خدایا به تو میسپارمش
